Obserwatorzy

niedziela, 6 czerwca 2010

Rancid


Rancid

Amerykański zespół punkrockowy. Został założony przez Tima Armstronga i Matta Freemana z zespołu Operation Ivy, łączącego ze sobą muzykę ska i punk. W zespole grają także Branden Steineckert i Lars Frederiksen. Muzyka Rancid to połączenie stylów muzycznych takich jak punk, ska czy czasem reggae.

The Offspring



The Offspring

Amerykańska grupa punkrockowa założona w 1984 roku przez Bryana Hollanda (Dexter Holland) i Grega Kriesela (Greg K). Początkowo nosili nazwę Manic Subsidal. Do grupy dołączali kolejno: Kevin Wasserman (Noodles), James Lilja (szybko odszedł zastąpiony przez Rona Welty), Ron Welty (odszedł 18 marca 2003), Rona zastąpił Atom Willard, odszedł w sierpniu 2007, obecnie na jego miejscu gra Pete Parada.

sobota, 5 czerwca 2010

Brygada Kryzys



Brygada Kryzys

Brygada Kryzys, jedna z najważniejszych polskich grup punk rockowych i nowofalowych. Brygada Kryzys została założona w roku 1981, po rozpadzie Kryzysu i Tiltu, przez Roberta Brylewskiego i Tomka Lipińskiego. Pierwszy koncert zespołu miał się odbyć na Festiwalu Solidarności. Ostatecznie jednak organizatorzy wycofali swoje zaproszenie, gdyż program został uznany za zbyt śmiały artystycznie i politycznie.

Siekiera



Siekiera

Zespół punkrockowy i post-punkowy z Polski, założony w Puławach na przełomie lat 1983/1984. Siekiera jest ikoną polskiego punk rocka, jednym z najważniejszych zespołów tego nurtu w Polsce. Ich image w połączeniu z turpistycznymi motywami, czynił grupę rozpoznawalną. Do dzisiejszego dnia zespół uznawany jest za symbol festiwali jarocińskich. W 1984 roku gdy zespół opuścił Tomasz Budzyński, Siekiera zmieniła swoje oblicze ewoluując w stronę muzyki post-punk. Zespół zakończył swoją działalność w 1988 z powodu problemów w grupie.

Dezerter



Dezerter

Dezerter – polski zespół punkrockowy, przedstawiciel niezależnej sceny muzycznej lat 80. Założony w Warszawie w maju 1981, początkowo występował pod nazwą SS-20 (zmienioną pod naciskiem cenzury). Jak określa lider grupy, byli: drugą falą polskiego punk rocka, o brzmieniu zdecydowanie ostrzejszym od pierwszych grup. Pierwszy skład zespołu to: Robert "Robal" Matera - gitara, śpiew, muzyka, Krzysztof Grabowski - perkusja, teksty, Dariusz "Stepa" Stepnowski - bas, później dołączył Dariusz "Skandal" Hajn - śpiew.

Włochaty





Włochaty

To zespół anarchopunkowy ze Szczecina. Założony w 1987 pod nazwą Włochaty Odkurzacz swój pierwszy koncert zagrał 1 maja 1987 w Szczecinie. W 1989 zespół zagrał koncert, w którym publicznie zadebiutowała Katarzyna Nosowska. Włochaty kilkakrotnie próbował zakwalifikować się na Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie. W 1990 roku wysłali kasetę ze swoimi kawałkami na festiwal w Jarocinie. Jesienią tego samego roku do zespołu dołączył Paulus (Paweł Pawłowski) zmieniła się także nazwa na używaną do dziś "Włochaty". W 1991 grupa wydała w 100 egzemplarzach kasetę "For sale" i wysyłała kilka utworów z niej do Jarocina. Rok później zespół osobiście pojechał do Jarocina na przesłuchanie - bez rezultatu. Dopiero w 1993 zespół został zakwalifikowany, zdobył wyróżnienie oraz zagrał na dużej scenie. Jesienią 1993 oficjalnie wydana została kaseta "Live" - zapis koncertu zespołu na dużej scenie w Jarocinie. Zimą 1993 niezależna wytwórnia Nikt Nic Nie Wie wydała winylowy singel z kilkoma utworami z Jarocina 1993. W 1994 do zespołu dołączyła saksofonistka Anka. W marcu 1994 ukazała się kaseta "Włochaty" wydana przez Silverton. Została też ponownie wydana kaseta "For sale". W 1995 wytwórnia Nikt Nic Nie Wie wydała LP "Włochaty" z materiałem z Silvertonu, z dogranym saksofonem. W 1996 zespół wydał album "Wojna przeciwko ziemi" oraz singel "Bank $wiatowy". W 1997 z zespołu odeszli Fagas i Anka, do zespołu dołączył zaś gitarzysta Filip. We wrześniu 1998 perkusista Billy niefortunnie złamał nogę (otwarte złamanie, wymagające kilku lat rehabilitacji), jednak zdecydował się na dalsze granie w zespole. W listopadzie 1999 na rynku ukazała się LP "Droga oporu", a w 2000 "Zamiana pieniędzy na rebelię" i "Zmowa". W 2001 Billy postanowił amputować swoją nogę (od kolana w dół), ponieważ dwuletnie leczenie nie przynosiło żadnej poprawy. W 2002 roku po roku przerwy kapela wróciła do gry z nowym gitarzystą - Grabą. 18 maja 2002 roku odbył się koncert urodzinowy "15 lat zmagań z systemem", który został zarejestrowany na wideo. Pół roku później wydana została płyta "Tryumf anarchii nad tyranią", będąca zapisem z 15-lecia. Na płycie znalazł się dodatkowo pierwszy w historii kapeli profesjonalnie zrealizowany teledysk ("Każdy krok niesie pokój"). W maju 2003 nowym gitarzystą w kapeli został Skoda, który zajął miejsce Graby. W marcu 2004 ukazał się album "Dzień gniewu", a w zespole nastąpiła kolejna zmiana - drugim gitarzystą został Florens. W Listopadzie 2005 wydana została płyta "Bunt i Miłość". 21.12.2007 na swojej oficjalnej stronie internetowej zespół poinformował o zawieszeniu działalności na czas nieokreślony, z przyczyn personalnych. W kwietniu 2008 zespół nagrał w studiu w Szczecinie 4 utwory pod szyldem Włochaty Inaczej - projekt z założenia poetycko-akustyczny. Wśród nagranych utworów znalazł się m.in. 'Pekin 2008', głos sprzeciwu wobec organizacji Igrzysk Olimpijskich w Chinach, łamaniu tam praw człowieka oraz sytuacji panującej w Tybecie. W listopadzie 2008 Włochaty po póltorarocznej nieobecności zagrał swoje pierwsze koncerty, promujące kampanię "Small Places" Amnesty International. Rok 2008 zespół zakończył zmianami personalnymi; z zespołem pożegnał się długoletni wokalista Pauluss; wrócił natomiast pierwszy perkusista. Po wydaniu pierwszych nagrań zespół porównywany był, nie bez podstaw, do Conflictu, będąc pod ich dość silnym wpływem, zarówno w warstwie muzycznej jak i tekstowej. Z czasem wytworzył własny, charakterystyczny styl.

Uliczny Opryszek




Uliczny Opryszek

1991 rok - BUNT opuszcza formację Nauka o Gównie, stwarza własny projekt itak własnie powstaje Uliczny Opryszek (wtedy jeszcze Uliczny Opryszek Oi! - z tego przyroztka zrezygnowano w 1999 roku, kiedy z oi!owców zaczęła się wyłaniac nowa subkultura, a zespół nie chciał być kojarzony tylko z nią).
Pierwszego skład zespołu to załozyciel - BUNT, który chwycił za bass, grający na bębnach MAZUR, wokalista GRZESIU i RALF - gitara. Szybko jednak gitazr ste zastąpił EGON, a BUNT obok bassu złapał mikrofon i tym samym został wokalistą.
Juz rok poźniej ukazała się
pierwsza kaseta zespołu wydana przez firmę FALA z Krakowa o kontrowerstyjnym tytule
„Do szeregu chuju”.
Następnie miały miejsce liczne zmiany w składzie z których niewiele wynikało.
Wtedy też zespół koncertował. Warto wspomniec o koncercie w Zielonej Górze który miał miejsce 24 czerwca 1994 roku. Wkrótce potem wyszła kaseta z nagraniami z tego koncertu pt. „Morderców faszystowskich – zapierdol”.
Następnie zespół przestał istnieć, ale zostało po nim wiele niestety mało profesjonalnych nagrań.
BUNT postanowił zaprosić do współpracy kolegów z Nauki o Gównie i tak powstała pierwsza profesjonalna taśma „Młodzież Punkowa”. mając na względzie tamte czasy kaseta stała się prawdziwą rewelacja! Sprzedało się jej kilka tysięcy egzemplarzy.
Zespół wrócil na scene w 1997 roku w składzie KOZI - gitara, KACZY- bass, BUNT -perkusja, vocal. Chcieli stworzyć nowy materiał studyjny i w ten własnie sposób powstała druga taśma studyjna „Młodzież Punkowa 2 ½ (Kto zabił prezydenta?)”.
Ważnym dla zespołu był występ w programie Hallo Gra!My! w TV POLSAT gdzie zagrali na żywo dwa utwory (Butapren, Radio ma ryja).
W 1999 roku znowu zaczeły sie matamorfozy. Początkowo zmieniono nazwe na BUDKA SNAJPERA, jednak potem wrócono do poprzedniej nazwy. Wtedy też zaczął się najlepszy okres kapeli..
Zespół w 2001 roku wystąpił na PUNKOWEJ ORKIESTRZE ¦WI¡TECZNEJ POMOCY w Krakowie, gdzie został pozytywnie przyjęty. Wtedy też na miejsce FAJI do kapeli doszedł MICHU-gitara, a D£UGI przeszedł na bass. Nowy skład zaczął przynosić efekty. Na licznych koncertach zespół był fantastycznie przyjmowany. Do kapeli na druga gitarę wrócił KOZI i wtedy też zaczęły powstawać nowe utwory, które zostały zarejestrowane na kasecie demo i wysłane do fundacji WOSP na Przystanek Woodstock. Zaskoczenie było totalne, kiedy to zespół został zaproszony na Przystanek do Kostrzyna. W tym czasie MA£Y zasilił zespół wchodząc na perkusje tym samym zostawiając BUNTA tylko na vocalu. Występ na Przystanku Woodstock był bardzo udany i tym samym otworzył zespołowi drogę do nagrania kolejnego materiału studyjnego.
We wrześniu 2004 roku zespół wszedł do studia nagrań. Efektem tego w lutym 2005 roku ukazała się płyta „Młodzież Punkowa 33 1/3” (Ostateczna zniewaga), którą wydała firma PASA¯ER.W czerwcu po przesłuchaniu ponad stu zespołów komisja z Festiwalu PRL zaprosiła zespół do zagrania w Jarocinie. Pózniej poszło juz wyśmienicie. Otrzymali od Waltera Chełstowkiego nagrode jury - złotego kameleona oraz wystep na duzej scenie. Uliczny Opryszek dostal propozycję koncertu na festiwalu na Słowacji gdzie tez mimo małej znajomosci utworów na tamtych terenach publiczność słowacko-austyjacko-czesko-niemiecka żywo zareagowała na kawałki.
W grudniu jednak po pewnych nieporozumieniach od kapeli odszedł KOZI (wczesniej basista D£UGI opuścił nas wyjezdzając do Irlandii) i tak oto na dzień dzisiejszy nkapela to trzy osoby BUNT-vocal, MICHU - gitara, i MA£Y-perkusja czas pokaże co bedzie dalej ale jestesmy dobrej mysli. Historia kapeli ULICZNY OPRYSZEK trwa dalej.....

sobota, 29 maja 2010

Cockney Rejects

Cockney Rejects

brytyjski zespół punkrockowy utworzony w 1979 w londyńskiej dzielnicy East End przez wokalistę Jeffa Turnera (właśc. Jeff Geggus), gitarzystę Micka Geggusa, basistę Vince'a Riodana i perkusistę Andy'ego Scotta. W późniejszych latach wielokrotnie zmieniała skład – jedynymi stały członkami pozostali Turner i Geggus (którzy są braćmi). Ich piosenka "Oi, Oi, Oi," z 1980 stała się inspiracją do określenia stylu muzycznego nazwą Oi (street punk)

Pennywise


Pennywise

Amerykański zespół punkowy powstały w 1988, jeden z przedstawicieli tzw. punkowego odrodzenia lat 90. XX wieku. Muzykę grupy można określić generalnie jako punk, oparty na solidnej tradycji tzw. kalifornijskiego hardcore'u (szybka, dynamiczna i melodyjna muzyka), z umiejętnie dodanymi elementami funku, popu i klasycznego rocka.

The Analogs


The Analogs

Polska grupa grająca odłam punka zwany Oi!. Powstała w Szczecinie w roku 1995 z inicjatywy czterech starszych członków zespołu Dr. Cycos: Marka Adamowicza, Ziemowita Pawluka oraz Pawła Czekały.







Aktualny skład

Dominik "Harcerz" Pyrzyna - śpiew
Jakub "Krawat" Krawczyk - gitara
Tomek "Major" Majorek- gitara basowa
Paweł "Piguła" Czekała - gitara
Marcin "Jurek" Grzelak - perkusja

Bad Religion





Bad Religion

Amerykańska grupa punk rockowa, utworzona w Kalifornii w 1980 r. przez Grega Graffina (wokal), Bretta Gurewitza (gitara) oraz Jaya Bentleya (bas) i Jaya Ziskrouta (perkusja). Od początku Bad Religion krytykuje "amerykański sen", a nazwa zespołu "zła religia" oznacza sprzeciw wobec wszelkiej zorganizowanej religii (antyteizm). W 1981 r. grupa wydała swoje debiutanckie EP Bad Religion w nowo powstałej wytwórni Epitaph Records (założonej przez Bretta Gurewitza). Rok później światło dzienne ujrzał ich pierwszy longplay How Could Hell Be Any Worse?, który przysporzył zespołowi wielu fanów i sprzedał się w 30 tys. egz. W czasie jego nagrywania Jay Ziskrout opuścił zespół i został zastąpiony przez Pete'a Finestone'a. Rok później grupa odeszła całkowicie od punkowego brzmienia i wydała Into the Unknown, album w dużym stopniu bazujący na brzmieniu syntezatorów. To wydanie było całkowitym zaskoczeniem i rozczarowaniem dla fanów, co skutkowało w bardzo słabej sprzedaży (w ostatnich latach zainteresowanie tą płytą wzrosło: album, którego wydano jedynie 10 000 sztuk, osiąga na niektórych aukcjach internetowych cenę ponad 100 dolarów). W 1984 zespół wydał nowe EP – Back to the Known, na której gitarzystą był Greg Hetson (grał wcześniej solówkę w utworze "Part III" na How Could Hell Be Any Worse?) z Circle Jerks. Bad Religion reaktywowali się w 1987, odtąd z dwoma gitarzystami: Gurewitzem i Hetsonem i wydali kolejny album – Suffer. Następne płyty, No Control (1989), Against the Grain (1990), który przekroczył nakład 100 tys. egz. tylko zwiększyły popularność grupy. Przed sesją nagraniową do albumu Generator w 1992 zespół opuścił perkusista Pete Finestone, którego zastąpił Bobby Schayer. W 1993 po nagraniu kolejnego LP Recipe for Hate Epitaph odsprzedał prawa do albumu większej wytwórni Atlantic Records, gdzie odtąd miały się ukazywać wszystkie płyty Bad Religion aż do 2000 roku. Wydanie Stranger Than Fiction w 1994 przyniosło zespołowi największy sukces komercyjny, jednak wkrótce po tym opuścił go gitarzysta Brett Gurewitz. Oficjalnym powodem odejścia był nadmiar obowiązków spowodowany prowadzeniem wytwórni Epitaph, jednak nie były tajemnicą jego złe relacje z resztą grupy, a w szczególności z basistą Jayem Bentleyem. Nowym gitarzystą Bad Religion został Brian Baker, znany z takich zespołów jak Minor Threat czy Dag Nasty. Ponieważ Graffin i Gurewitz dotąd dzielili obowiązki pisania utworów, teraz ten ciężar spadł całkowicie na Grega - spowodowało to obniżenie się jakości tekstów, z drugiej strony Brian Baker znacznie wzbogacił brzmienie grupy, która tworzyła już nie tylko proste, punkowe piosenki, co pokazały albumy The Gray Race (1996), oraz No Substance (1998) promowany singlem Raise Your Voice z udziałem Campino - lidera kultowej niemieckiej grupy Die Toten Hosen. Po mniej udanej płycie The New America (2000) popularność grupy zaczęła spadać. Doprowadziło to do odejścia z Atlantic Records w 2001. Niedługo po tym, z powodu poważnych kontuzji ramion, z zespołu musiał odejść perkusista Schayer. Zastąpił go Brooks Wackerman, który grał wcześniej w Suicidal Tendencies. Do Bad Religion wrócił również Brett Gurewitz, a grupa do Epitaph Records. Wydany w 2002 The Process of Belief jest uważany przez fanów za powrót do dawnego stylu, sprzed przejścia do wytwórni Atlantic. W 2004 r. ukazał się album The Empire Strikes First. 9 lipca 2007 w Europie i 10 lipca 2007 w USA ukazała się nowa płyta, która nosi tytuł New Maps of Hell.

czwartek, 6 maja 2010

NOFX




NOFX

amerykański zespół punk rockowy utworzony z inicjatywy Erica Melvina, Erika Sandina oraz Fat Mike'a (właściwie Mike Burkett) w 1983 roku. Uważani są za weteranów amerykańskiej sceny punkowej, wciąż bardzo zangażowani w jej rozwój. Największą popularność grupa osiągnęła w 1994 roku dzięki krążkowi pt. "Punk in Drublic", który zyskał miano złotej płyty. NOFX wydał 10 albumów studyjnych, 15 Ep'ek oraz 7 singli. Dotychczas zespół sprzedał ponad 6 mln płyt na całym świecie. W 2008 roku grupa zaczęła kręcić krótkie filmiki na temat tras koncertowych, poszczególnych członków zespołu oraz innych ciekawostek wziętych z życia muzyków. Filmiki zatytułowane "NOFX: Backstage Passport" dostępne są na portalu Youtube. Zespół zagrał jak dotąd jeden koncert w Polsce 09.10.1996 w Poznaniu (Eskulap) w ramach trasy "Heavy Petting Eurotour". 07.07.2010 wystąpi w Warszawskim klubie Palladium (jako support zagra Eye for an Eye).Usuń formatowanie z zaznaczenia

sobota, 24 kwietnia 2010

Farben Lehre

Ze względu na moją obecność na kilku imprezach z cyklu Punky Reggae Live i odczuwania ogromnej przyjemności z atmosfery świetnej zabawy tam panującej zamieszczam ten post o zespole Farben Lehre(organizatorze imprezy), gdyż jest to zespół ,który od wielu lat reprezentuje godnie polski punk rock na scenie muzycznej ;]


Farben Lehre

Polski zespół punkowy, który powstał
w 1986 roku z inicjatywy Wojciecha Wojdy oraz Marka Knapa. Pierwszy koncert grupy miał miejsce w Płocku, w Auli Liceum im. Wł. Jagiełły (W. Wojda i M. Knap byli jego absolwentami). W 1990 zostali jednymi z laureatów Festiwalu w Jarocinie. Ich pierwsza płyta Bez pokory, została wydana w 1991 roku. Dotychczas ukazało się 7 studyjnych albumów, jedna "koncertówka", nagrania archiwalne zebrane pod szyldem Garażówka oraz liczne kompilacje (ostatnia z okazji XX-lecia istnienia zespołu). Od wielu lat płoccy muzycy grają trasy koncertowe w całym kraju (niemal 100 koncertów w 2006 r. zarówno w dużych jak i małych miastach). Od 2004 roku Wojciech Wojda jest organizatorem, a Farben Lehre głównym wykonawcą dużej klubowej trasy Punky Reggae Live. Na swoim koncie mają liczne występy w Europie:
  • Białoruś - Soligorsk k. Mińska - 1988
  • Niemcy - Darmstadt, Laudenbach, Gross-Umstadt (1990), Berlin (1996,2006), Dusseldorf (2001, 2003), Hilden (2004), Zittau, Annaberg-Buchholz, Spremberg, Gorgast (2006, 2008), Cottbus, Magdeburg (2007)
  • Czechosłowacja - Czeski Cieszyn (1990), Valasske Mezirici (1991)
  • Włochy - Mediolan, Wenecja, Padwa, Genua, Bergamo, Cermenate (1998)
  • Francja - Auxerre (2001)
  • Słowacja - Nova Sedlica (2003), Snina (2004)
  • Irlandia - Dublin (2007)
  • Ukraina - Slavske, Kijów, Lwów (2007)

W swojej długiej historii grupa pojawiała się na jednej scenie z tak znaczącymi wykonawcami jak The Exploited, Die Toten Hosen, G.B.H., UK Subs, Vibrators, Oi Polloi, Paranoid Visions, Dritte Wahl, Rasta Knast, Ine Kafe czy Smola a Hrušky.

oficjalna strona zespołu: http://www.farbenlehre.plocman.pl/

środa, 21 kwietnia 2010

THE EXPLOITED

The Exploited


Szkocki zespół reprezentujący tak zwaną drugą falą brytyjskiego punku. W obecnym składzie grają - Wattie Buchan (wokal), Irish Rob (bas), Willie Buchan (perkusja) oraz Matt Justice (gitara).Powstali w 1979 roku w Edynburgu z inicjatywy byłego żołnierza Wattie Buchana. W pierwszym składzie znaleźli się także – gitarzysta Big John Duncan, perkusista Andrew „Dru Stix” Campbell, basista Gary McCormack oraz wokalista Terry Buchan, który jednak szybko odszedł z formacji. Zaczynali od grania tak zwanego Oi!, czyli gatunku oscylującego między punkami a skinheadami, obecnego na Wyspach Brytyjskich pod koniec lat 70. Z czasem przekształcili się w zespół grający szybkiego ulicznego punka i jego hardcore’ową odmianę. Bezpośrednią inspiracją dla muzyków była tak zwana pierwsza fala punk rocka, reprezentowana przez Sex Pistols, The Cash oraz The Damned. Rok później założyli własną niezależną wytwórnię Exploited Record Company, w której wydali swoje pierwsze EP-ki - „Army Life” oraz „Exploited Barmy Army”. W następnym roku podpisali kontrakt z Secret Records. W 1981 roku na rynku ukazał się ich debiutancki longplay – „Punk's Not Dead” (numer 1. na liście niezależnych albumów tamtego roku) i pierwszy krążek koncertowy „On Stage”, będący zapisem występu w rodzinnym mieście. W 1982 roku ukazała się druga płyta długogrająca formacji – „Troops Of Tomorrow”, która stanowiła inspirację między innymi dla Slayera. Rok później do sklepów trafił krążek „Let's Start a War (Said Maggie One Day)” oraz EP-ka „Rival Leaders”. W 1985 roku muzycy zaprezentowali fanom nowy materiał studyjny pod tytułem „Horror Epics”. Dwa lata późnej fani otrzymali kolejny longplay grupy – „Death Before Dishonour”. Od tego roku także zaczęli muzycznie ewoluować w kierunku crossover thrash, któremu pozostają wierni do dziś. Na następny studyjny materiał trzeba było czekać aż trzy lata – w 1990 roku ukazał się „The Massacre”. Dopiero sześć lat później wydano nowy krążek „Beat the Bastards”. Ich dyskografię zamyka „Fuck the System”, który miał swoją premierę w 2003 roku. Muzycy zapowiadają na 2010 rok wydanie nowego materiału studyjnego. Krytycy są zgodni – bez twórczości The Exploited – nie byłoby thrash metalu, a szczególnie Metalliki, Slayera i Slipknota. Do fascynacji grupą – przyznają się muzycy Queens Of The Stone Age, Nirvany, a także Massive Attack. Po ponad dwóch dekadach – do ich twórczości sięgają grupy z Niemiec, Holandii, Hiszpanii, Falklandów, czy odległej Argentyny.

czwartek, 15 kwietnia 2010

The Clash




The Clash


Brytyjski zespół z Londynu utworzony w 1976 roku.
W początkowym okresie działalności
muzycy przedstawiali repertuar punkrockowy, który w następnych latach stopniowo rozwijali, wzbogacając go innymi stylami muzycznymi, tj. reggae, ska, dub, funk, rap czy rockabilly.
W czasach największej popularności The Clash tworzyli: Joe Strummer (wokalista, gitarzysta), Mick Jones (gitarzysta, wokalista), Paul Simonon (basista) i Nicky "Topper" Headon (perkusista). Zespół odniósł spory sukces w Wielkiej Brytanii już momencie wydania debiutanckiej płyty The Clash (UK Version). Trzecia płyta London Calling wydana w grudniu 1979 przyniosła popularność w Stanach Zjednoczonych. Dzięki niej zespół zyskał uznanie wśród wielu krytyków. Dekadę później magazyn Rolling Stone uznał ją za najlepszy album lat 80. Tematyka polityczna w tekstach The Clash, muzyczne eksperymenty i buntownicza postawa wywarły duży wpływ na muzykę rockową, a w szczególności na wykonawców z kręgu rocka alternatywnego. W styczniu 2003 zespół został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame. W 2004 roku magazyn Rolling Stone umieścił zespół na 30. pozycji pośród 100 najważniejszych artystów wszech czasów (100 Greatest Artists of All Time).

Television

Television

Television - amerykański zespół rockowy założony w 1973 roku. Określa się go mianem jednego z twórców nurtu punk rock (był częścią nowojorskiej sceny punkowej, skupionej wokół klubu CBGB's), choć jego twórczość była bliższa post punkowi, niż dokonaniom Sex Pistols czy Clash. W 1978 roku grupa rozpadła się, później wielokrotnie okazyjnie wznawiała działalność.
Tom Verlaine - gitara, śpiew
Richard Lloyd - gitara
Fred Smith (ur. 10 kwietnia 1948 r.) - gitara basowa (ex. Blondie)
Billy Ficca - perkusja
Richard Hell (do 1975 roku) - gitara basowa, śpiew

poniedziałek, 12 kwietnia 2010

lata 70/sex pistols

Sex Pistols
zespół rockowy utworzony w 1975 roku w Londynie, który jest uważany za inicjatora ruchu punk i muzyki punkrockowej w Wielkiej Brytanii, a w następstwie tego: rozwoju rocka alternatywnego. Jego pierwszy okres działalności trwał niecałe dwa i pół roku. W tym czasie muzycy nagrali cztery single i album, uważany za jeden z najbardziej wpływowych czynników w dalszym rozwoju muzyki rockowej (i nie tylko). Przez całą karierę, która trwa do dziś (z krótkimi lub długimi przerwami) zespół tworzy czterech muzyków: wokalista Johnny Rotten, gitarzysta Steve Jones, basista Glen Matlock (w latach 1977-1978 zastępowany przez Sida Viciousa) oraz perkusista Paul Cook. Sex Pistols pod opieką menedżera Malcolma McLarena wywołali wiele kontrowersji (m.in. wywiad z Billem Grundy'm oraz singel "God Save the Queen") i spowodowali duże zamieszanie w kulturze brytyjskiej. Ich koncerty, które wielokrotnie stwarzały trudności organizatorom i władzom publicznym, często kończyły się zamieszkami.W styczniu 1978 pod koniec burzliwego tournée po Stanach Zjednoczonych Rotten opuścił zespół i ogłosił jego koniec. Pomimo tego pozostali członkowie: Jones, Vicious, Cook oraz menedżer McLaren, kontynuowali działalność, aż do zakończenia prac nad biograficznym filmem The Great Rock'n'Roll Swindle (1980, reż. Julien Temple). W lutym 1979 Vicious zmarł w wyniku przedawkowania heroiny. Cisza potrwała do 1996 roku, kiedy muzycy reaktywowali Sex Pistols w oryginalnym składzie (Rotten, Jones, Matlock, Cook), aby zagrać światowa trasę "Filthy Lucre Tour". Po jej zakończeniu zespół ponownie zrobił przerwę, a od 2002 nadal sporadycznie występuje na żywo. Kiedy 24 lutego 2006 ogłoszono, że Sex Pistols zostaną wprowadzeni do Rock and Roll Hall of Fame, członkowie zespołu odmówili swojego udziału w uroczystości, określając to miejsce jako: a piss stain.

Ramones

Założona w 1974 roku grupa The Ramones uważana za protoplastę punk rocka. Jej twórczość inspirowała wielu późniejszych znanych muzyków rockowych.


Gitarzysta Johnnny był konserwatystą, dyscyplinował kolegów i czuwał nad biznesową stroną działalności zespołu. Nie chciał, aby kojarzono jego grupę z narkotykowym uzależnieniem, w jakie często popadali rockowi muzycy lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Perkusista Tommy umiał przemawiać, dlatego pełnił rolę rzecznika grupy. Miał wyraźną wizję The Ramonesów - wiedział, jak mają wyglądać i brzmieć, aby uzyskać spójny wizerunek. Odszedł jednak już po trzech latach, bo wolał pracę w studiu niż życie w trasie z intensywnie koncertująca grupą. Basista Dee Dee miał trudny charakter i największy z całej czwórki pociąg do "rockandrollowego" trybu życia. Z kolei wokalista Joey był cichy i nieśmiały. Wychowany w rozbitej rodzinie, cierpiał na problemy emocjonalne. Psychiatrzy martwili się nawet, że nie znajdzie swojego miejsca w społeczeństwie. Ale znalazł - okazało się, że potrafi realizować się na scenie.




niedziela, 11 kwietnia 2010

Punks Not Dead

Oto mojego autorstwa blog ,który zostanie poświęcony zamiłowaniu do wszelkiego rodzaju muzyki rockowej. Tematem jest przede wszystkim oddziaływanie muzyki na subkulturę młodzieżową punka. Blog o zespołach muzycznych ,które stały się ikoną dla poszczególnych gatunków muzycznych na przełomie wielu lat. Jednak będzie tutaj można również znaleźć wszelkiego rodzaju undergroundowe projekty odcięte od komercyjnego światka muzycznego, co jest jedną z idei punkowego nurtu. Serdecznie zapraszam do odwiedzania tej witryny, mile widziane wasze komentarze.